Vandaag stond de laatste thuismatch van het seizoen op het programma en ontvingen we het nummer 3 van het klassement, Blauwput. In de heenronde werd het 4-0 maar toen met enkele afwezigen. Buiten Carl was iedereen van de partij voor de belangrijkste match van het seizoen. De tegenstander druppelde zachtjes de sporthal binnen en tot onze verbazing konden we partij geven aan een tiental waar ze de kroon spande met maar liefst 6 dames. De opdracht was duidelijk. Nog één setje pakken en het behoud was een feit. Met op papier de sterkst mogelijke ploeg op de tarmac begonnen we de lastige klim naar de finish met hopelijk meer hoogtes dan laagtes. De ganse eerste set ging het op en neer. Soms stonden wij enkele puntjes voor en dan weer de bezoekers. Het werd voorzeker de “nagelbijter” van de competitie. Het tempo zat er al goed in. Mooie rally’s, goede recepties en nog betere passes zorgden ervoor dat er bij beide teams op een vrij hoog niveau werd geacteerd. Onze aanvalskracht was misschien wel iets minder dan de bezoekers wegens meer blokvermogen maar de passie en gedrevenheid naar het ene puntje was bij ons dan wel iets meer aanwezig dan bij de tegenstander. Halverwege set één stonden we 3 puntjes in het krijt en op de bank kreeg Rudillio al de poepers. Maar dan plotseling versnelden we even en zij en zij stormden we naar de 20-20. Wat een spanning. Gelukkig voor ons hadden we na de time-out de meeste kracht en inzicht om de set te pakken. De aanvallen van Patrick en Steven, de fijne passing van Krista en Jessica, de Bart die regelmatig afblokte en Sofie die voor elke bal ging, het was een streling voor het oog. En zo haalden we het vrij nipt maar toch wel verdiend met 25-22. Missie volbracht.
In set 2 begonnen we al direct met een kleine achterstand en die kregen we jammer genoeg niet dicht gefietst. Enerzijds omdat we geen wielrenners zijn maar ook al omdat de ellenlange bezoekers er voor heel wat een stokje voor staken. Wat we ook probeerden korter dan 4 puntjes kwamen we niet. Tegen hun blocks en middenaanval was weinig te beginnen. Werkelijk alles haalden ze terug, zelden gezien. En zo verloren we de set met 19-25. In set 3 noteerden we eigenlijk hetzelfde verhaal: we kwamen juist iets te kort op alle vlakken en het gevolg was een 16-25. In de laatste set met de coach op de bank hielden we in de beginfase nog stand tot 5-5, maar dan kwamen we in een mindere positie te staan en hoewel de opslagen van de tegenstander pakbaar waren, slaagden we er niet in om een deftige aanval in elkaar de steken. Met liefst 18 punten op een rij voor de Blauwputters was het einde nabij. We sprokkelden toch nog enkele punten maar de nederlaag was niet meer af te wenden. 7-25 in de laatste set tegen één van de sterkste teams van onze poule maar het allerbelangrijkste was dat we het ene welverdiende puntje hadden behaald zodat we in deze interessante poule kunnen blijven. Zo eindigden we met 3 ploegen op een gezamenlijke laatste plaats maar door meer gewonnen matchen en een hogere setgemiddelde haalden we toch nog de 5vijfde plaats in de ranking met 23 punten (4 in de heenronde, 19 in de terugronde). Nu even genieten zodat we er in september terug met volle moed terug staan met hopelijk enkele versterkingen, gezien we een jaartje ouder worden en de kwaaltjes ons soms verhinderen om pijnloos te spelen.
0 Comments
Voor de voorlaatste thuismatch van het seizoen ontvingen we het nummer 2 van het klassement, de Patters. In de heenronde kregen we een droge 4-0 rond de oren. We traden aan met een zevental waaronder 4 dames. Enkel Carl (kwetsuur) en Bart (vakantie) ontbraken. De bezoekers kwamen in één busje toe op de Tiense sporthalparking met één dame. Met 3 bonuspunten vatten we de eerste set aan en onze voorsprong werd stelselmatig uitgebouwd naar een maximale voorsprong van 9 punten (14-5). Stilletjesaan vonden de bezoekers hun draai en knabbelden aan hun achterstand. Van 16-9 ging het naar 18-13 en 20-17. Maar we hielden het hoofd koel en door goede recepties en passing stonden onze aanvallers Patrick en Steven klaar om er een lap op te geven waardoor we set 1 binnenhaalde met 25-21. In set 2 ging het lange tijd gelijk op en het kloofje bedroeg maximum 4 punten. Zo kabbelen het een beetje verder maar hadden we een toch wat veilige marge. Halverwege bij 15-11 gaven we er nog een lap op en met 25 –17 maakten we het uit. In set 3 ging het gelijk op tot 4-5 maar dan kwam Steven aan de opslag en hij maakte maar eventjes 13 punten op een rij. Werkelijk alles lukte. Als de receptie en passing top is, maakt het zich al makkelijker om de boel te forceren. Zelfs een achterwaartse pas van Krista zat in haar boekje. 4-18 en set gespeeld. De bezoekers juichten met elk punt maar toch gingen ze met 25-7 de boot in. Set 4 was de spannendste van allemaal. In de beginfase namen de Patters even het voortouw maar meer dan 2 puntjes voorsprong kregen ze niet. Zo deden we regelmatig haasje over. Niemand kon zeggen wie het laken naar zich toe zou trekken. Onmogelijke ballen werden plotseling gehaald door beide ploegen. Het was mooi om naar te kijken. De opslagen van Sofie waren zo top dat we erop en erover gingen. Bij 24-20 kregen we enkele matchballen en bij de derde bal was het prijs. Patrick maakte het koel af met 25-22. Zo haalden we onverwacht een 4-0 overwinning en 5 extra punten.
Volgende week het allerlaatste verslag en laatste match van het seizoen tegen Blauwput voor nog één schamel puntje. Dit moet echt haalbaar zijn of het zal een baalavondje worden. Voor de laatste PO match naar het verre Muizen, werd reporter Rudillio, gepakt door het gekende virus, vervangen door Vera (waarvoor dank) om input te geven voor dit verslag. In het begin van de eerste set liepen we al snel uit van 2-4 naar 4-8 dit door goeie aanvallen van Jessica en zelfs even later werd het 8-13 mede dankzij een blok van Krista. We gingen door op ons elan en door een sterke prestatie van Bart stond er een 12-17 op het bord. Bij een 16-21 begon de thuisaanval blijkbaar hun draai te vinden en in een mum van tijd stond het 22-22. Een time-out bracht nog even rust en op 23-24 kregen we een eerste setpunt maar de bal van Jessica vloog jammer genoeg buiten. Even later kregen we een tweede setpunt maar ook deze ging de mist in en de thuisploeg maakte het af met 27-25. Set 2 bleef lange tijd gelijk op gaan. Van 6-6 ging het naar 12-12 maar de thuisploeg die toch wel op hoger niveau speelde klom naar een 20-14 voorsprong. De meeste van onze aanvallen werden met 2 afgebloktwaardoor de bonoblokkers ook set 2 met 25-18 wonnen. In set 3 namen we een vliegende start naar 0-7. Maar hoe snel we voor kwamen, nog sneller kwam de thuisploeg terug. Van 4-8 ging het naar 7-10 en 12-13. Van 16-13 ging het in snelvaart naar 20-18. Nog even redde Jessica ons maar toch werd het 25-20. De laatste set begon terug gelijkopgaand maar vanaf 4-4 ging het naar 6-12. Blijkbaar was Jessica in haar doen (komt veel voor in dit verslag) want door een superopslag en goed ploegenspel stormden we door naar 14-20 en we kraakten de set met 20-25. Al bij al superpartij met 3 dames tegen een stevige thuisploeg. Dit geeft goede hoop voor de laatste 2 thuismatchen van het seizoen.
|
AuteurRudillio, onze huisanalist. Als speler geeft hij zijn mening over de wedstrijden vanop de eerste rij. Kritisch, ongezouten maar steeds met een vette knipoog! Archieven
May 2022
|